Blogreeks als aanvulling op de tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht in Museum Catharijneconvent. Vrouwen en religie, een thema waar altijd meer over gezegd kan worden. Deze blogreeks zal thema’s aanhalen die niet zijn terug te vinden in de tentoonstelling, maar zal de tentoonstelling ook bespreken en er op reflecteren.

–Blog nummer 8 (Afsluiting)

Door Hayk Vervoort, student Master Religiewetenschappen en stagiair bij Kosmopolis Utrecht.

Terugblik

De tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht beleefde alweer een paar weken geleden de laatste dag en na 4 maanden en 8 blogs komt deze blogreeks daarom ook ten einde. Ik ben erg dankbaar dat ik dit in samenwerking met Kosmopolis Utrecht en Museum Catharijneconvent heb kunnen doen. Het was voor mij een mogelijkheid om in een praktische context te schrijven over onderwerpen die ik binnen mijn studie al ben tegengekomen. Hierdoor heb ik bijvoorbeeld een Molukse predikante kunnen interviewen, lezingen en documentaires kunnen koppelen aan de tentoonstelling en in dialoog kunnen gaan met kritiek die er op de tentoonstelling is geweest. Het was een goede oefening voor mijzelf, maar ik denk dat ik daarnaast de lezers inhoudelijk ook nog wat heb kunnen bieden. En lezers waren er gelukkig aardig wat, voornamelijk door het grote bereik dat Museum Catharijneconvent en Kosmopolis Utrecht gezamenlijk in de sociale media hebben; 2500+ likes op de Facebookpagina van het museum en via Kosmopolis Utrecht werd de redactie van tijdschrift LOVER gewaar van de blog over antifeminisme die hen ‘de oren deed spitsen’.

De toegevoegde waarde van de blogs zit hem in het blootleggen van weinig tot niet bekende fenomenen binnen het overkoepelende thema van ‘vrouwen en geloof’. De tentoonstelling gaat natuurlijk over vrouwen binnen het christelijk geloof, en voornamelijk over autochtone Nederlandse vrouwen. Dit is enerzijds een gemis, daar je met dit thema nog veel meer kanten op kan, ook buiten de oorspronkelijke Nederlandse christelijke cultuur. Anderzijds is het logisch, daar het voor een groot deel om een historische tentoonstelling gaat en de multiculturele samenleving juist in de laatste decennia nog erg grote ontwikkelingen heeft doorgemaakt. Verder wees historica Esther Captain treffend op het beperkte beeld dat historische bronnen kunnen geven; alleen de welgestelde klasse werd vastgelegd op schilderijen en slechts een beperkte geletterde groep heeft geschriften kunnen nalaten. Dit gaf ze aan tijdens haar lezing over antislavernij-schrijfster Petronella Moens, zie ook blog 5. Dit bij elkaar opgeteld kan leiden tot een wat eenzijdig beeld van het thema vrouwen en geloof (in Nederland). Door middel van deze blogreeks heb ik fenomenen die de tentoonstelling niet behandelde kunnen belichten (zoals christelijke groepen met een niet-Nederlandse achtergrond) en heb ik kritisch gereflecteerd op de insteek van de tentoonstelling. Zo ging ik in blog 3 bijvoorbeeld in discussie met de (vanzelfsprekende) aanname van gelijkwaardigheid/gelijkheid als het gaat om man-vrouwverhoudingen binnen religie. Hoe meer perspectieven op een onderwerp, hoe scherper je er naar kunt kijken. Dit heb ik gedaan vanuit een bepaalde kernwaarde die Kosmopolis Utrecht hanteert, namelijk ‘interculturaliteit’.

Interculturaliteit

Interculturaliteit, niet te verwarren met ‘multiculturaliteit’, is een concept dat ervan uit gaat dat verschillende culturen naast elkaar en met elkaar kunnen bestaan in een samenleving. Dit bereik je door verschillende culturen dichter bij elkaar te brengen, elkaar te laten zien en ervaren. Multiculturaliteit betekent slechts dat een samenleving is samengesteld uit meerdere culturen. Interculturaliteit vergt activiteit, gaat om interactie tussen culturen. Zo verdwijnen vooroordelen, ontstaan er connecties op punten waarin verschillende culturen elkaar herkennen en begrip op punten waarbij er minder herkenning is. Als culturen dichter bij elkaar gebracht worden is de kans op positieve wederzijdse beïnvloeding groter.

Dit is ook het uitgangspunt geweest bij het schrijven van de blogs. Ik wil zeker niet zo ver gaan te zeggen dat hiermee interculturele connecties zijn gemaakt, maar ik hoop enkele culturele en religieuze fenomenen binnen onze samenleving enigszins te hebben belicht (en daarmee topjes van verschillende sluiers te hebben opgelicht); fenomenen die voor de meeste mensen vrij onbekend zijn, zoals pinkster- en evangelisch christendom, bekering tot de islam en de Molukse Evangelische Kerk. Fenomenen die in de tentoonstelling niet aan bod komen, maar binnen het thema waardevol genoeg om bij wijze van aanvulling te bespreken.

Tot zover.

 Zie ook:

# Blog 1 t/m 7 en de overige blogs van Kosmopolis Utrecht
# ‘Vrouwen voor het voetlicht’ op de website van Museum Catharijneconvent
# Facebook Kosmopolis Utrecht