Het daglicht gaat alweer voor 21 uur uit en ik vermijd nog maar even het woord herfst in mijn hoofd. Come on indian summer! Intussen slipt de agenda weer vol: waar ga ik heen? Het is weer september. Ik kan mezelf in drieën gaan splitsen deze maand: cultureel Nederland is weer (te) veel leuke dingen aan het programmeren, de helft van mijn vriendenkring is jarig en er moet serieus en vaak vergaderd worden. Met eten. Zo blij dat ik me nu niet voor die cursus heb ingeschreven. Ik ben nog van de regenachtige zomerworkshop aan het bijkomen.
September. Deze maand is Nine Eleven tien jaar een gegeven. Ooit had je de Zwarte September, een Palestijnse terreurgroep die begin jaren ’70 veel van zich liet horen, bijvoorbeeld tijdens de Olympische Spelen. Het bracht radicale lesbo feministen uit 020 ertoe zich de Paarse September te noemen, naar hun voorbeeld, overigens zonder de bijbehorende gewelddadigheden. De dames lieten naar eigen zeggen wel een spoor van vernieling achter. De introductie luidde: “We zijn nu Paarse September, omdat we in september begrepen, dat de politieke bewustwording van het feminisme nog moet beginnen.” Het waren tijden waarin terrorisme nog met een zekere romantiek werd omgeven. Dat is nu bijna niet meer voor te stellen.
Onze Nine Eleven deze maand gaat over hoop, over toekomstperspectieven, over het centraal stellen van de stemmen van jongeren die In Nederland toen, pas nog of nu gezien worden als potentiële terroristen. Op welke wijze geven ze vorm aan hun Nederlands burgerschap? Hoe gaat het met ze? Waar zijn ze mee bezig? Who cares? In weerwil van de angst nemen we een positie in van positiviteit, hoop en aandacht. Is dat radicaal? Wie weet. Ik heb ooit les gehad van één van die paarse radicalen uit 020. Maar dat terzijde. Het lijkt me in ieder geval een belangrijk signaal in deze maand waarin ook de Vredesweek plaatsvindt met de Dag voor de Vrede op 21 september.
Zanger Maurice White van Earth Wind and Fire.jpg
Hoe zei Earth Wind and Fire het ook alweer:
Do you remember the 21st night of September?
Love was changing the minds of pretenders
While chasing the clouds away.
Nancy Jouwe
– programmadirecteur Kosmopolis Utrecht
Nancy Jouwe
# Hier meer informatie over: Maluku Mokro Connexion2
