Muziek bij opening fototentoonstelling
Iedereen heeft weleens gehoord van het criminele gedrag onder Marokkaanse jongeren en de spectaculaire shows bij Chinese vieringen, maar er zijn bevolkingsgroepen waar je haast nooit iets van hoort, zoals de Papoea’s. Het is precies vijftig jaar geleden dat de eerste Papoea’s naar Nederland zijn gevlucht. Door de jaren heen werd er weinig over hen gesproken en bleven ze onzichtbaar.
Door Liyen Siaw 萧丽燕
– Gastcolumnist
Opening fototentoonstelling PidP – 11 mei 2012
Om meer aandacht te geven aan de Papoea’s heeft Kosmopolis Utrecht en KIT Publishers het fotoboek Paradijsvogels in de Polder uitgegeven.
Vrijdag 11 mei 2012 werd het boek gepresenteerd in het stadhuis van Utrecht. De Utrechtse wethouder Cultuur Frits Lintmeijer opende de fototentoonstelling die tot eind mei te zien zal zijn. In het stadshuis worden kunst en cultuur elementen getoond die een relatie of verbintenis met Utrecht hebben. Met het openen van deze tentoonstelling laat hij de verbintenis van Papoea’s met Utrecht zien. Er woont namelijk een Papoea-gemeenschap in Nieuwegein. Ook Kosmopolis-directeur Nancy Jouwe maakt deel uit van de Papoea’s. Hoewel buitenstaanders weleens denken dat het een scheldwoord is, draagt Nancy en vele Papoea’s met haar de naam met trots. Het laat namelijk zien dat ze hun eigen oorsprong niet verloren hebben tijdens hun integratie in Nederland.
Dit is heel anders dan de ontwikkeling van de Chinese bevolking. Ik kan me nog herinneren dat er groot feest was toen de Chinezen hun 100 jarige bestaan gingen vieren. Voelde ik me er deel van? Eigenlijk niet, misschien komt dat doordat ik in Enschede woon en minder met de grote Chinese bevolking te maken heb?
Ik voel me soms een vreemde in de overweldigende Chinese cultuur. Dit in tegenstelling tot Yoesef Hanasbei, die zich wel erg betrokken voelt bij de Papoea’s. Hij is opgegroeid onder de Papoea’s en werd meteen deel van de feestelijke en culturele activiteiten die vaak onder de Papoea’s gehouden worden. Hierdoor ervaart hij meer samenhang en meer verbintenis met zijn oorsprong.
Ook spreek ik met Wytske Inggamer. ‘Ik wil niet zozeer ergens ingedeeld worden alswel alles omarmen’, zegt ze. ‘Ik voel me naast Papoea en Nederlander vooral wereldburger en heb me nooit onzichtbaar gevoeld.’ Daar heeft ze gelijk in, als ik door de tentoonstelling loop en de foto’s bekijk, zie ik één voor één stralende en krachtige mensen die gewoon zichzelf zijn. Er zitten ook mensen bij die half Nederlands en half Papoea zijn, maar aan hun verhalen te lezen voelen ze zich ook deel van twee culturen. Hoe onzichtbaar de Papoea’s ook zijn, hun saamhorigheid en sterke verbintenis met hun oorsprong geeft voor mij al een open sfeer en warm welkom om meer over hun cultuur te leren.
Zie ook:
# Website paradijsvogelsindepolder.nl
# Artikel Expo Paradijsvogels in de Polder in stadhuis
# Artikel Danssensatie Jecko Siompo naar Nederland gehaald
# Artikel Jecko Siompo: hiphop is ontstaan in Papua
