Op de conferentie is de definitievraag al snel niet zo relevant; voor huis-, tuin- en keukengebruik voldoet de term. Het verwijst bijvoorbeeld naar het gebruikte materiaal, bepaalde thema’s of stijlkenmerken. De Nederlandse depots staan er vol mee en de topstukken uit deze collecties worden voornamelijk uitgeleend voor buitenlandse exposities.
Terwijl de kunstwerken in Nederland in depots zijn opgeslagen, wordt er in het buitenland volop gediscussieerd over de vraag of en hoe islamitische kunst moet worden getoond. De oude kaders voldoen niet meer. Ulrike Al-Khamis (voormalig onderdirecteur Sharjah Museum of Islamic Civilisation en gewezen-curator Middle East and South Asia, National Museums of Schotland) benadrukt de opdracht aan musea om ‘discursive spaces’ te creëren: ‘Als mensen denken aan islamitische kunst, is hun eerste associatie toch een angstige. Musea moeten een ‘catalogus voor de dialoog aanreiken’.
Maar moet islamitische kunst wel een eigen (afgezonderde) plaats krijgen als islamitische kunst al eeuwen een onderdeel vormt van de westerse en zelfs christelijke belevingswereld. In Barcelona of Londen bijvoorbeeld vertelt een bezoek aan een museum veel over de stad, het land en de waarden van een samenleving. Het zou vreemd zijn om juist islamitische kunst buiten het zicht te houden.
Kosmopolis werkt graag mee aan conferenties, expertmeetings en publicaties die de visie op kunst en cultuur in de grootstedelijke samenleving verbreden en verdiepen. Zo organiseert Kosmopolis dit najaar een internationale conferentie over eigentijdse diversiteit in kunst en cultuur in Europa. Sprekers uit Engeland, Duitsland en België discussiëren over de actuele ontwikkelingen en de toonaangevende visies rond dit thema. Ook worden ‘good practices’ in kunst en cultuur getoond, die inspirerend kunnen zijn voor de Nederlandse kunst- en cultuurpraktijk.
Op deze manier verbindt Kosmopolis theorie en praktijk van kunst en cultuur in onze grootstedelijke samenleving.
www.messis.nl
