Of ik mezelf ooit heb verzet tegen mijn Aziatische achtergrond? Niet echt, maar ik heb me wel gekeerd tegen het vooroordeel en het negatieve beeld dat andere mensen hebben en waarmee ik niet geassocieerd wil worden. De verhalen op de Chinese nieuwjaarsviering in Utrecht deden me inzien dat ik niet de enige ben die worstelt met de identiteit tussen twee verschillende culturen en dat die worsteling eigenlijk helemaal niet erg is. Het maakt mijn eigen zelfbeeld zelfs sterker.
Door Liyen Siaw 萧丽燕
– Gastcolumnist
In RASA Utrecht vertelden de drie beeldmakers Yee Ling Tang (fotograaf), Fenmei Hu (beeldend kunstenaar) en Yan Ting Yuen (documentairemaker) over hun werk en hun relatie met China. Naar dit onderdeel had ik uitgekeken, omdat ik erg nieuwsgierig ben naar hoe andere Chinezen het ervaren om in een Westerse cultuur op te groeien.
Yee Ling Tang over haar twee grootmoeders
Voor mij geeft het een gevoel alsof ik tussen China en het Westen in zit en niet weet voor welke cultuur ik de voorkeur heb. Soms zeggen mensen me weleens dat ik een brug vorm tussen de twee culturen en dat ik daar iets mee zou kunnen doen. ‘Je houdt altijd je achtergrond en dat zie je vaak terug in je werk’, aldus Yee Ling Tang.
Verbinding
Het verzet en de worsteling in de vroegere jaren hebben bij de kunstenaars niet tot afstoting, maar tot meer verbinding met hun achtergrond en de (traditionele) Aziatische cultuur geleid. Fenmei Hu wil bijvoorbeeld graag oude Chinese ambachtsvaardigheden, zoals manden weven, gaan leren en in haar kunst verwerken. Hiermee wil ze ervoor zorgen dat deze vorm van kunst niet verloren gaat, maar opnieuw onder de aandacht wordt gebracht.
Wu Dao met Kung Fu Panda
In het tweede deel van het programma vertelde onderzoeker van de Chinese cultuur Ian Yang, hoe beroemde Chinese zangers de traditionele Chinese cultuur nog weten te behouden. Ze tonen in hun muziekvideo’s pagodes of mensen die gekleed gaan in traditioneel kledij. Ook laten ze Chinese volksmuziek of Chinese instrumenten in hun muziek doorklinken. Hoewel ik vaak naar Chinese popmuziek luister, heb ik deze link eerder nooit gelegd. Nu ik me ervan bewust ben, valt het me wel op. Zhu Xiaolong bespeelde na Ians presentatie een drietal traditionele instrumenten, waaronder de dutar, een tweesnarige akoestische luit uit zijn geboorteprovincie Xinjiang. Hoewel ik zelf niet zoveel met instrumentele muziek heb, werd ik geraakt door de zachte melodie en de manier hoe hij zijn instrumenten bespeelde.
Traditionele kunsten
In het publiek zaten veel mensen met verschillende achtergronden. Er waren Nederlanders, eerste en tweede generatie Chinezen en kinderen die een Nederlandse en Chinese ouder hebben. Door het bijwonen van het evenement begrijp ik beter hoe andere mensen omgaan met cultuurverschillen. Het was ook bijzonder om te ervaren dat er in de wereld van kunst en muziek mensen zijn die de oude Chinese traditionele kunsten nog altijd springlevend willen houden.
# Kijk hier het programma van de viering van Chinees Nieuwjaar in Utrecht
