De Boipili-sieraden van Marcel Pinas

Op Utrechts UITfeest
gesignaleerde oorbellen[/caption] De uit het
Surinaamse district Marowijne afkomstige kunstenaar Marcel Pinas
vervaardigt niet alleen schilderijen en kunstinstallaties,
maar ook prachtige zilveren sieraden. Zijn sieradenlijn draagt de
naam Boipili. Net als zijn andere multidisciplinaire werken zijn
ook Pinas’ sieraden geïnspireerd op de Marron- en
Ndyuka-cultuur. Door Icif
Coelingh ‘De naam van de sieradencollectie is mijn
bijnaam in mijn dorp. Als iemand zegt
Boipili, weet ik dat is iemand uit het
dorp’, verklaart Marcel
Pinas lachend tijdens de
artist talk in Galerie SANAA op het Utrechtse
UITfeest. Hij probeert via zijn kunstuitingen de waardevolle kennis
en tradities van de Marron-gemeenschappen in zijn geboorteland te
behouden. In de Boipili-collectie zijn de
Afaka-tekens uit het geheime schrift
van Pinas’ voorouders te herkennen. ‘De destijds vaak
analfabetische Marrons gebruikten de
symbolen en tekens in het begin van de 20e eeuw als een
geheim communicatiemiddel.’ Ook herkenbaar zijn de kronkelende
houtsnijwerkmotieven van Marron-houtsnijders uit het binnenland van
Suriname. De sierlijke vormen van de zilveren items laten Pinas’
passie zien voor zijn eigen cultuur. Hij draagt trots een boodschap
uit: ‘Kibri a Kulturu:
behoud de cultuur‘. Pinas wilde
al sieraden maken in 2005, maar het juiste moment was toen nog niet
daar. Tijdens zijn reizen kwam hij onder meer op de markten in Mali
en in het zilverdistrict van Yogyakarta in Indonesië terecht en zag
daar de mooiste zilveren sieraden. ‘Een vakman in Mali vervaardigde
mijn allereerste set zilveren sieraden en in Indonesië had ik
gemakkelijk het productiewerk heel goedkoop kunnen laten
uitvoeren.’ Maar Pinas koos daar niet voor. Hij ging begin
2012 in zee met de Surinaamse meester-zilversmid
Sunil Oemrawsingh voor de
vervaardiging van zijn sieraden. Deze juwelier uit Paramaribo ging
Pinas in zee om geïnteresseerden uit de lokale gemeenschap van
Moengo op te leiden tot
zilversmid. En dat is precies wat Pinas wil: ‘educatie,
werkgelegenheid, cultuurbewustzijn en ontwikkeling van traditionele
gemeenschappen in Moengo en het binnenland van Suriname’.